Igłotrzymacze – jak wyglądają i do czego służą?

Igłotrzymacze, określane również jako imadła chirurgiczne, to instrumenty chirurgiczne ułatwiające zakładanie szwów u pacjenta. Ich specyficzna konstrukcja sprawia, że precyzyjnie utrzymują igłę w trakcie zabiegu, a także pomagają w zawiązywaniu nici chirurgicznych. Igłotrzymacze to wyroby wielokrotnego użytku, które zwykle wykorzystywane są przez lekarzy i personel medyczny podczas zabiegów ambulatoryjnych oraz chirurgicznych. Produkty te różnią się od siebie kształtem i rozmiarem, co ułatwia dopasowanie ich do określonego rodzaju nici chirurgicznych oraz opracowywanych tkanek.

Igłotrzymacze – dostępne rodzaje

Biorąc pod uwagę materiał wykonania, najczęściej spotykamy się z igłotrzymaczami mikrochirurgicznymi wykonanymi ze stali nierdzewnej oraz tytanu. Te pierwsze gwarantują wysoką odporność na korozję, natomiast te drugie zapewniają bardzo dobry stosunek wytrzymałości do wagi instrumentu.

Podział igłotrzymaczy ze względu na konstrukcję obejmuje następujące modele:

• igłotrzymacze z okrągłą rączką oraz dwoma uchwytami – standardowymi i typu „piłka golfowa”;
• igłotrzymacze z płaską rączką typu Castroviejo, które umożliwiają precyzyjne prowadzenie igły w trakcie zakładania i wiązania szwów;
• igłotrzymacze typu Mathieu, które nie mają uszek, a zatrzask umieszczony jest u ich podstawy. Z uwagi na charakterystyczne uchwyty takie igłotrzymacze trzyma się wewnątrz dłoni – pomiędzy kciukiem i palcami: środkowym, serdecznym oraz małym;
• igłotrzymacze typu Mayo-Hegar, popularnie określane jako igłotrzymacz z nożyczkami. Tego typu imadła chirurgiczne posiadają wygodne uchwyty oraz zatrzask, który zapobiega uwalnianiu się igły, co zwiększa komfort pracy podczas zabiegu. Co ważne, igłotrzymacz z nożyczkami wymaga określonego sposobu trzymania – kciuk i palec serdeczny powinny znajdować się w uszkach, natomiast palec wskazujący ma stabilizować ramię odsiebne. Palec środkowy znajduje się z kolei u podstawy uszka, od strony palca serdecznego.